ข้ามไปที่เนื้อหาหลัก

Tracey Emin: My Bed

มีผู้ไม่ประสงค์ออกนาม (แต่ประสงค์ออกเงิน) ประมูลงานศิลปะชื่อ “เตียงของฉัน” (My Bed) ของเทรซี อีมินไปในราคา 2.2 ล้านปอนด์อังกฤษจากงานประมูลของคริสตีในลอนดอน คิดเป็นเงินไทยประมาณ 121 ล้านบาท ก่อนหน้ามีการประมูลมีการประเมินราคาไว้ประมาณ 8 แสนถึง 1 ล้าน 2 แสนปอนด์

http://www.bbc.com/news/entertainment-arts-28116274

ผลงานนี้เคยได้รับรางวัลเทอร์เนอร์เมื่อปี 1999 และชารล์ส ซัทชิซื้อไปในราคา 150,000 แสนปอนด์อังกฤษ (ประมาณ 8 ล้านบาท) เมื่อปี 2000 เพื่อไปแสดงในแกลเลอรีของมูลนิธิ

http://www.saatchigallery.com/artists/artpages/tracey_emin_my_bed.htm

งานศิลปะชิ้นนี้ก็สมชื่อ คือเป็นเตียงยับยู่ยี่เปรอะเปื้อนน้ำเมือกจากร่างกาย มีของหลายชิ้นเช่นขวดว้อดก้า ซองบุหรี่ ถุงยางอนามัย กางเกงเปื้อนประจำเดือน รองเท้าแตะ วางเคียงข้างตัวอีมินเล่าว่ามันแสดงความรู้สึกของเธอเมื่อความสัมพันธ์ล้มเหลวจนเธอเก็บตัวอยู่บนเตียงด้วยความหดหู่หลายวัน



ผลงานนี้เป็นที่ถกเถียงกันพอสมควรว่ามันมีคุณค่าทางศิลปะแค่ไหน ฝ่ายหนึ่งบอกว่ามันคือการแสดงออกถึงอารมณ์มันเป็นศิลปะทรงคุณค่า ถ้ามาร์เซล ดูช็องป์เอาโถปัสสาวะชายมาจัดวางและเรียกมันว่า “น้ำพุ” ยังได้รับการชื่นชม ทำไมผลงานของเธอจะไม่ได้มีคุณค่าในระดับใกล้เคียงกัน?

“เตียงของฉัน” ติดตั้งครั้งแรกที่ Sagacho Exhibit Space ในโตเกียวปี 1998

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

9/11

เมื่อวันที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2544 มีเหตุการณ์ใหญ่สะเทือนโลกและคงไม่มีวันลืมเลือน เมื่อกลุ่มผู้ก่อการร้ายจี้เครื่องบินสี่ลำ บังคับให้สองลำบินชนตึกแฝดเวิรล์เทรดเซ็นเตอร์ในนครนิวยอร์ก อีกลำบินชนอาคารเพนตากอน (ที่ทำการกระทรวงกลาโหมสหรัฐอเมริกา) ในเวอร์จิเนีย ส่วนลำที่สี่ตกในรัฐเพนซิลเวนีย (คาดการว่าเป้าหมายคืออาคารรัฐสภาสหรัฐในวอชิงตันดีซี) เหตุการณ์นั้นทำให้มีผู้เสียชีวิตมากกว่า 3,000 คน เรียกสั้น ๆ ว่า 9/11 (เดือนเก้าวันที่สิบเอ็ด) และหลังจากนั้นโลกก็ไม่เหมือนเดิม

ภูเขาคืออะไร

จากหนังสือ "มนุษย์ต่างดาว ถวัลย์ ดัชนี" สมัยถวัลย์ ดัชนียังเรียนอยู่มหาวิทยาลัยศิลปากร อาจารย์ศิลป์ พีระศรีนำลูกศิษย์จำนวนหนึ่งไปเรียนรู้ศิลปะที่จังหวัดเพชรบุรี

โยนีของอิการาชิ

เมกุมิ อิการาชิ ศิลปินสาวชาวญี่ปุ่นวัย 42 ทำงานภายใต้นามแฝงว่า โรกุเดะนาชิโกะ แปลเป็นภาษาไทยแบบไม่ถูกต้องนักน่าจะเป็น ลูกไม่มีพ่อ หรือ เด็กไม่มีคนสนใจ อะไรทำนองนั้น